Tekst

Een zucht in een traan.
Ze rolt naar beneden vechtend voor haar bestaan.
Ze klampt zich vast aan verhalen van toen, ze mist zijn zoen.
Ze plenst op de grond of droogt stil op in een mouw.
Ze kent heel zijn lichaam, zijn denken zijn hart en zijn mond.
Ergens borrelt nog zou het, zou...
Maar de traan is opgedroogd en
het verhaal gedoofd.